Nooit geweten dat je van kozijnen opgewonden kan raken🤤

Maar het is echt waar, al drie keer eerder stond het leveren van de kozijnen op de planning. Iedere keer werd het uitgesteld omdat bepaalde onderdelen niet geleverd konden worden. Gisteren (maandag) had ik een drukke dag op het werk met volop afspraken. Toen ik om 6:45 richting de baas vertrok arriveerde net de uitvoerder. Toen ik hem vroeg of nu wel de kozijnen geleverd zouden worden veranderde Grote Piet in Zure Piet. 'Nee' was zijn antwoord ' vandaag weer niet, de kraanwagen heb ik afbesteld'. Hmmm... Hoopvol vroeg ik 'morgen dan misschien?' 'Tja, wie zal het zeggen... maar als ze wel geleverd worden , hebben we een ander probleem, ik kan deze hele week geen kraanwagen meer krijgen, dus moeten we al die loodzware kozijnen zelf sjouwen'. Ja, ik begrijp wel dat je daar ietwat kribbig van wordt, maar ja, het is niet anders.

Toen ik vanochtend de lamellen opentrok om 6:40, sloeg ik bijna op tilt bij het zien van weer een enorme vrachtwagen die een poging deed om de oprit op te komen. Een wagen volgeladen met........KOZIJNEN (weer eens wat anders dan oude wijven). Het was vandaag dus wel gelukt!! Mijn hart begon te bonzen en van gekkigheid rende ik naar de keuken om mijn tablet te halen om foto's te maken. Maar ja, daar ligt dat ding helemaal niet, 'me Dombo'. Dus op naar boven om het tablet op te halen, enkele plaatjes te schieten en toen weer op zoek naar de iPhone want daar neem ik ook foto's via Whatsapp mee om te delen met Erwin, die al naar zijn werk was. Mooie bijvangst voor vandaag: ik werk thuis, dus kan tussen de bedrijven door alles volgen en kiekjes schieten. En leuk was het om na een aantal saaie dagen (voor ons dan), nu weer een hoop progressie te zien. Medelijden met de mannen had ik wel want tjonge, jonge wat hebben die gesjouwd. Gelukkig werden de kozijnen met een nieuwe vrachtauto met kleine kraan gebracht, die de kozijnen wel op het achterterras kon zetten. Evengoed moest de onderkant nog vastgezet worden en daarna gevaarte voor gevaarte recht overeind gezet en op zijn plek getild worden. 

Sinds vandaag zit het weer ook lekker mee, de zon scheen toch heel aardig en ik kreeg in de middag de neiging om ergens met een luie stoel en een glas wijn een warm plekje op te zoeken. Maar nee, dat kan natuurlijk niet. Ik moet gewoon nog wat werken....