It's raining roof tiles.... and more

Op maandag 8 april zijn ze begonnen met het monteren van de dakgoten en de regenpijpen. De klus werd uitgevoerd door de loodgieter en zijn compagnon. Op dinsdag was de klus geklaard en woensdag zouden de dakpannen gelegd worden. Ondertussen zijn Rico en Ed binnen met timmerwerk begonnen. De kozijnen voor de doucheruimte en de voorste ruimte en op woensdag nog even de muur tussen douche en corridor geplaatst. Woensdagochtend begreep ik al dat de pannenleggers pas donderdag zouden komen, het is druk, druk en nog eens druk. Weer met Rico van alles afgestemd. Wat een jaar geleden op papier zo'n goed idee leek is dat in de praktijk soms dus niet. "En by the way, vrijdag komt de aannemer met de baas van de elektricien langs vanwege het vele meerwerk...."  zegt Rico. Kadoeng, kadoeng, mijn hart klopte de borstkast uit. "Hoezo?" "Nou ze moesten toch wat extra dingen doen en zo, maar niet alles is terecht wat ze berekenen hoor, dus Patrick gaat in gesprek". Binnen dus maar even de aannemer Patrick gebeld en aangegeven welk meerwerk er verricht is, en wat er daarnaast dan van de lijst gevallen is. Vreemd maar minderwerk komt bij dit soort bedrijven niet in het woordenboek voor. Helaas in het mijne wel. En niet vrijdag maar maandag volgt de inspectieronde waarbij ook de grondwerker wordt uitgenodigd die voor een extra klusje ook de hoofdprijs rekent. No way dus...

Goed, donderdagochtend tegen 7:30 wordt een opwaartse, uitschuifbare lift het terrein opgereden. 2 man sterk springen via een ladder op het dak en verplaatsen zich met de lichtvoetigheid van een hinde over de houten raggels op het dak. Sigaretje in een mondhoek, je moet het nuttige met het "aangename" verenigen. Roken is dus niet op elke werkvloer verboden. Beneden aan de lift staat een stoere bink pannen uit de verpakking te halen, stopt ze in een kruiwagen en rijdt die 2 meter verderop naar het begin van de pannenlift, deze werkzaamheden voert hij zo'n 5 uur achter elkaar uit, met onderbreking van een kleine koffiepauze, het weggooien van het verpakkingsmateriaal in de afvalcontainer en natuurlijk moet ook hij af en toe een sigaretje uit het doosje halen en zijn mondhoek weer vullen. Het lijkt er bij alle drie de gasten op dat ze niet echt roken maar dat ding uit gewoonte in die mond hebben hangen, opmerkelijk. Op enig moment zie ik iets door de voortuin zweven en tussen onze aldaar gestalde fietsen terecht komen. Blijkt een afgekeurde dakpan te zijn. Heel fijn, hapsnurker, je hebt mazzel dat die knoeperd geen fiets geraakt heeft. Het valt me op dat de hele tijd zijn mond in de hangstand staat (misschien vanwege het sigaretje?). Als ik even later iets weggooi buiten en vriendelijk gedag zeg, wordt me geen blik waardig gekeurd en krijg ik alleen een grom te horen. Misschien ook niet gek als je dit soort werk de hele dag staat te doen. Later hoor ik dat hij met een van de andere mannen iets in een Slavische taal staat te bespreken. Tja wat moet je ook met die Nederlanders, brom er maar een beetje tegen😏. De 3 mannen samen hebben zo'n mooie werkverdeling gemaakt, dat er een heel efficient proces ontstaat. Halverwege de ochtend loop ik even gewapend met tablet naar de achterkant voor wat foto's en zie daar tot mijn verbazing dat die dakkant al helemaal met pannen bedekt is, en er zit dus ook al een stuk aan de voorkant. 2 man sterk rennen over het dak, timmeren hier en daar wat en klemmen de pannen vast. Het gaat zo snel dat ze tegen 13:00 uur al bijna klaar zijn. Bijna dan... ik zie dat de heren hun spullen inschuiven en opbergen, de auto pakken en wegrijden. Rico staat voor het huis te telefoneren met het stoom uit de oren😤😠. Er zijn een paar zijpannen te kort geleverd. Wat bijbestellen dan maar, en hopelijk lukt dat snel. De elektricien liep ook nog werk te verrichten, o.a. heeft hij een paar buitenlampen opgehangen. Helaas kunnen we ze nog niet in werking zien. De stroom mag er nog niet op. Alles bij elkaar toch weer een redelijk succesvol dagje.