Feest🥳, en de een is de ander niet...

Op 17 april kreeg ik de eerste vaccinatieprik in de huisartsenpraktijk. De tweede ronde was al gepland op 10 juli. Toen ik dus mijn been brak, in het gips ging en 6 weken het been niet mocht belasten, was een van de eerste dingen die ik deed, even kijken welke afspraken er in die 6 weken allemaal stonden, zodat ik ze af kon zeggen. Zo ook gebeld naar de huisarts om te vragen of er een andere oplossing was voor de 2e prik. Die was er niet, ik moet gewoon de 10e komen. Ik kan u wel laat op de dag zetten om 16:00 uur dan is het rustig. Oke, doe dat dan maar als er echt geen andere oplossing is.  Ja, en u mag ook gebruik maken van de rolstoel uit de praktijk. Voor de vorm bedank ik maar even, ze bedoelt het goed. 10 minuten later gaat de telefoon: ja, ik moet u wel vertellen dat de rolstoel de praktijk niet mag verlaten 🤔. Oh, echt niet? En hoe moet ik dan vanuit de auto, over het parkeerterrein naar de praktijk komen?? Eh... geen idee! Gelukkig beschik ik zelf over een leenrolstoel.

Maandag krijg ik een bevestiging via de mail dat ik om 14:50 verwacht wordt. Dus..... maar even bellen. Erwin gaat met Phillip naar wat auto's kijken in Almere en Capelle aan den Ijssel, hebben daar afspraken voor gemaakt, rekening houdend met het feit dat ze om 15:30 weer terug moeten zijn. Goed, even de huisarts bellen dat er iets mis is gegaan. Assistente zoekt eea uit en zegt: het klopt, u staat op  16:00 gepland. Top, en ik hang op. 10 minuten later gaat de telefoon: u mag uiterlijk om 15:45 komen want anders is de vaccinatie niet meer goed..... ding, dong... luister ik heb begeleiding nodig met mijn gebroken been, ik kan niet zomaar de agenda van iemand anders omgooien. Tja, daar kan ik ook niets aan doen zegt de assistente, u kunt dat toch wel begrijpen? De medewerking dus ver te zoeken. Maarrrr...

Gisteren werd onze "kleine meid" 21! Ik wilde dat niet zomaar voorbij laten gaan. Via internet leuke slingers en balonnen gekocht en een marsepeinen taart met afbeelding van Danielle op een van haar verzorgpaarden. Deze foto ook op een mooi canvas laten drukken, klein gezelschapje visite in de middag uitgenodigd, en ze was helemaal jarig en zei achteraf dat ze een leuke dag had gehad. Gelukkig hielp iedereen een handje mee, want mams kwam niet verder dan hangen in een rolstoel. De zon scheen, dus iedereen wilde buiten zitten. Mijn rolstoel kreeg ook een slinger het terras op en het was even heerlijk genieten. Marijke kwam ook langs en zij vertelde dat ze om 12:00 uur bij dezelfde huisartsenpraktijk, ook op de 10e, haar 2e prik moest halen. Joh, bel op en vraag of je met mij mee kan komen. Danielle zit naast Marijke en zegt dat ze mee kan voor de ondersteuning. Top idee, ik ga morgenochtend bellen. Opeens merkte ik dat het gips begon te knellen en het been begon te tintelen. Snel mezelf een beetje in de schaduw gereden, maar de knelling ging niet weg, in tegendeel. Ik voelde lichte paniek opkomen. Snel naar binnen, been omhoog en wachten tot er weer rust in het been kwam. Een uurtje later koelde het af en werden de pizza's besteld. Ik werd weer even naar buiten gereden om wat pizza te eten, maar de vermoeidheid sloeg toe. Het feestje loopt ten einde, Danielle heeft het naar haar zin gehad en ik ga slapen🥱.

Vandaag om 9:00 bel ik voor de zoveelste keer de huisarts ivm de 2e prik, ik hou mijn hart al vast, zal wel weer niet lukken, dat starre gedrag. Maar nee, ik krijg nu ene Barbara aan die lijn, die eerst haar medeleven uitspreekt. Naar hoor, ik snap het dat je niet zo mobiel bent, toch fijn dat je de moeite neemt om te komen, dus ik zet je er gewoon om 12:00 tussen, gaat wel lukken hoor! Tja, de ene mens is de andere niet.....