Ehhh...bokaal of bokito?

Het weekend is gezellig voorbij gekabbeld. Nog steeds is een van de eerste dingen die ik s ochtends doe, even kijken op de kalender hoeveel dagen ik nog moet voordat ik loopgips krijg. Alsof het sneller gaat als je iedere dag die check doet. Het zal wel iets psychologisch zijn en natuurlijk is dan weer niets menselijks mij vreemd. Zaterdag kookte Phillip een 3-gangen diner voor ons en mijn schoonouders, ipv zondag. Zondag had Erwin nog een afsluitend hockeytoernooi, en ach het fenomeen Vaderdag met zelfgemaakte knutselwerkjes van de kinderen is ook niet meer wat het geweest is. Alhoewel het kundig in elkaar geknutselde diner van Phillip: garnalen cocktail en meloen in rauwe ham vooraf, varkenshaas in rode wijnsaus met gewokte groenten en gefrituurde aardappelen als hoofdgerecht en als  toetje vienetta ijs (opa is gek van ijs) een dik aplaus opleverde. 

Zondag nog twee vriendinnen op bezoek voor een gezellig praatje, en toen was het de beurt aan Max. Op het Franse circuit werd alles uit de kast getrokken om het publiek een spannende race voor te schotelen. En spannend was het. Max vertrokken vanaf pole position moest die plaats vrijwel direct afstaan aan Hamilton.... daar gaan we weer, die man is gewoon zo goed, grrr.... maar met de nodige tactiek van bandenwisselen en nog veel meer handigheidjes waar de gemiddelde kijker zoals ik geen kaas van gegeten heeft reed Max in de een na laatste ronde met een redelijk gemak Hamilton voorbij. Wat een topper zeg! En toen het podium op voor de prijsuitreiking, altijd zo n leuk moment als Max daar dan tussen staat (alleen dan kijk ik daarnaar🤫). Maar toen ik die "bokaal" zag twijfelde ik wel even of Hamilton dat ding van te voren had gezien en dacht..... de grootste variant daarvan hoef ik echt niet op mijn plankje... het was een grote bokito. Wat een apart ding, zal wel een specifieke relatie met het Franse circuit hebben. Maar goed, als Max en zijn team van Red bull racing  zo goed blijven presteren de rest van het seizoen, dan zit de kans er wel in dat Max.......... 

Vandaag is het maandag 21-6-21. Voor de tweede keer op rij kwam Yenna, de dochter van de vriend van Marit helpen schoonmaken. Ik ben ruim een jaar op zoek geweest naar huishoudelijke hulp, zonder succes, dus superfijn dat er nu iedere week iemand komt om de basiszaken schoon te houden, helemaal gezien het feit dat ik nu echt niets kan doen. Yenna is net weg als ik me weer op een film van Netflix stort, na een half uurtje kijken slaat de boel vast en heb ik opeens geen internet meer. Op dat moment kromp mijn toch al niet grote wereldje reusachtig in.... geen Netflix, geen tv kijken, niets opzoeken op google.... mezelf in mijn rolstoel gehezen, door de huiskamer getoerd en door de deur naar boven Danielle om hulp gevraagd. Uiteindelijk de boel weer aan de praat gekregen door: stekkertje eruit, even wachten en weer stekkertje erin, pffffff. De dag zou een stuk saaier worden en langer duren als ik geen beschikking over internet zou hebben.

Nog twee nachtjes slapen, dan weer naar het ziekenhuis voor foto's, ben benieuwd, en dan zitten ook de eerste drie weken erop!