Het grote werk begint dan toch echt

7 februari 6:45..... Erwin en ik leggen in de badkamer onze haren op nummer, we gaan straks weer naar de baas en trachten een beetje presentabel te zijn. Wat hoor ik nou? Ik kijk Erwin aan... "hoor ik nou de voordeur open gaan?" Erwin haalt zijn schouders op "lijkt het wel op". We lopen nog in ons ondergoed rond. "Is dat niet een beetje gek? Misschien eerst even bellen dat ze binnen gaan komen?" Als de sodemieter kleden we ons aan en sprinten naar beneden. De voordeur staat open en er loopt een dikke kabel vanuit de meterkast naar buiten. Waarom? Er is twee dagen een elektricien bezig geweest met een krachtstroomaansluiting (hey... weer een woord voor galgje😊) zodat de heren buiten gebruik kunnen maken van een....daar is ie weer....elektriciteitspaddenstoel! Ik vraag wat er aan de hand is (het is nog pikkedonker). De paddenstoel doet het niet, dus de gigabouwlampenset (ja, nu moet ik ophouden met die galgjeswoorden) laat het licht niet schijnen. Het houdt niet op, denk je dat er eindelijk schot in de zaak zit, maar het lukt maar niet. Murphy heeft zich heerlijk ingenesteld. Na ca. 45 minuten krijgt de opgetrommelde elektricien de lampen aan, maar tja.... dan is het al licht. Erwin en ik worden bij de grondwerkersbaas geroepen. Toch weer een discussiepuntje waar de lijn van de keerwand moet komen. Ook het terras en een paar bomen zijn onderwerp van gesprek. Hoe vaak gaan we het daar nu nog over hebben? Opeens zie ik een knalgele bouwkeet (pipowagen) in de voortuin staan. Pal voor het raam. Dixi op 2 meter afstand, oeps dat is interessant. Ik hoop wel  dat de ritsen en knopen al dicht zijn voor de heren uit de Dixi stappen....Bij de vorige verbouwing heb ik toch af en toe mijn blik snel afgewend als iemand al te rap naar buiten snelde....

 Ik vraag het mobiele nummer van de uitvoerder, altijd handig. Hij geeft als tip een appgroepje aan te maken met hem, de aannemer, Erwin en mezelf. Goed idee. Ik maak er een aan. Dan lijken we eindelijk toch alles beslecht te hebben en kan ik naar mijn werk sjeesen. Ik krijg een uur later een paar foto's toegestuurd, via de nieuwe appgroep, van het transport van de damwanden, attent! En ja hoor....jetzt gehts los....

Als ik 's middags thuis kom, staan alle wanden daar waar we hebben afgesproken. De wanden zijn mooi strak en staan in een kaarsrechte lijn. Zo te zien gaat het een aardig terras worden. Ik word wel weer aangeklampt door de uitvoerder. Komt er een put op het terras? Uhhh...weet ik veel? Het terras zou toch wat aflopen om het water af te voeren? Nou...bij erge regenval kan er wel eens water de kelder in gaan lopen! En het terras gelijk maken met de hoogte van het keukenbalkonnetje zal ook een stuk mooier staan.... jezoes....we hebben maanden met de architect om de tafel gezeten, weken met de aannemer, en nog poppen er allerlei vraagstukken op...... ik word er zo moe van! Ik leg het wel in de week bij Erwin, daar past nog wel een Bokito op de schouders🍌